Pewność siebie

We wszystkich przypadkach definicja pewności  siebie odnosi się do wiary we własne możliwości (Bandura, 1988, 1993). Pewność siebie komunikuje władzę i kompetencje. Na pewnym poziomie jest związana z twoją zdolnością do działania.

 Pewność siebie a zdrowie psychiczne

Pewność siebie jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na zdrowie psychiczne. Ponieważ stanowi jedną z podstawowych cech osobowości człowieka, będzie wpływać również na inne jej wymiary. Pewność siebie definiujemy jako wiarę  w zdolność do podjęcia określonego działania w celu osiągnięcia wyniku (Bandura, 1977; Chemers, et al., 2000).  

Niektóre terminy związane z pewnością siebie są czasami mylone z konstruktem.

Pewni autorzy (np. Kirsch, 1985) próbowali zaimplementować koncepcję pewności siebie (skuteczności własnej) Bandury (1977) jako konstrukt oczekiwania. Bandura odróżnia sądy o skuteczności własnej od konstruktu oczekiwań w teoriach oczekiwania zależnego od wartości (np. Fishbein i Ajzen, 1975; Triandis, 1977): pewność siebie jest oceną zdolności jednostki do działania na określonym poziomie; oczekiwania odnoszą się do wyników, jakich można się spodziewać przy danym poziomie wysiłku.

Można więc streścić to tak, że oczekiwania w zakresie pewności dotyczą przekonań na temat własnych kompetencji, a oczekiwania dotyczące wyników są związane z przekonaniami na temat własnego środowiska. Na przykład, osoba może wierzyć, że przebiegnięcie maratonu w mniej niż 2 godziny doprowadzi do społecznego uznania, pieniędzy i samozadowolenia (przekonanie na temat wyniku), ale może mieć wątpliwości, czy rzeczywiście może biegać tak szybko (przekonanie na temat pewności).

Podobnie, kobieta może wierzyć, że techniki karate powstrzymają potencjalnego napastnika (przekonanie na temat wyniku), ale może wątpić we własną zdolność do skutecznego odparcia agresji silniejszego napastnika (przekonanie na temat pewności).

Pewność siebie a ryzyko

Niski poziom pewności siebie uczniów i studentów wiąże się ze zwiększonym ryzykiem. Ryzyko definiuje się jako zachowania, które zwiększają prawdopodobieństwo niekorzystnych konsekwencji fizycznych, psychicznych i społecznych.[11] Podejmowanie ryzyka oznacza jego akceptację i narażanie się na obrażenia lub szkody, które mogą być niekorzystne dla jednostki.[9]  Nie ma na świecie nikogo, kto nie byłby zagrożony i przynajmniej nie cieszył się tym trochę. Życie codzienne naraża nas na codzienne niebezpieczeństwa. Jeśli zbyt wiele zaryzykujemy w tych czasach, napotkamy pewne problemy, a jeśli nie będziemy mieć na uwadze tych zagrożeń, zostaniemy stłamszeni i uciszeni. Szansa na znalezienie się w sytuacji zagrożenia jest u ludzi większa niż u innych istot. Człowiek ma nawet zdolność, by cieszyć się podejmowanym ryzykiem.[12]Ryzyko jest często postrzegane jako pozytywna rzecz przez młodych ludzi, co prowadzi ich do  eksploracji i rozwoju.[13],[14],[15] Z drugiej strony młody wiek jest szczególnym okresem jeśli chodzi o uczenie się zachowań wysokiego ryzyka, co często prowadzi do problemów, z którymi młodzi ludzie później się stykacją [16].W rzeczywistości najwyższy poziom zachowań ryzykownych, takich jak spożywanie alkoholu i narkotyków, często występuje w okresie dojrzewania i młodości, zwłaszcza w okresie studiów[17].Badanie przeprowadzone przez Chuanga i in. sugeruje, że ci, którzy mają wysoką samoocenę, są bardziej narażeni na ryzyko i że rzadziej wybierają opcje bezpieczne i niskiego ryzyka.[18]

Pewność siebie w sporcie

W dziedzinie badań nad sportem Griffin i Keogh (1982) opracowali koncepcję „pewności ruchu”, aby opisać poczucie adekwatności danej osoby do sytuacji ruchowej; Vealey (1986) użył terminu „pewność siebie w sporcie”, aby zdefiniować przekonanie lub stopień pewności, jaką posiadają jednostki co do ich zdolności do odniesienia sukcesu w danej dyscyplinie. Niektórzy psychologowie organizacyjni używają terminu „oczekiwanie stanu” zasadniczo w taki sam sposób, jak Bandury (1977) koncepcja skuteczności własnej (Eden, 1990).

Pewność siebie rodzaje

Na przykład przekonanie, że można szukać informacji na poparcie decyzji o zakupie, można by opisać jako informacyjną pewność siebie. Uważa się, że ta szczególna forma pewności siebie ma związek z samooceną, ale może rozwijać się niezależnie od niej w wyniku doświadczeń związanych z tym konkretnym zadaniem (Bandura, 1977, 1988; Park i Crocker, 2005).

Kiedy ludzie uczą się i podejmują decyzje, uzyskują konkretne informacje zwrotne na temat swoich umiejętności, a tym samym rozwijają przekonania o tych zdolnościach, przy czym przekonania te określa się jako pewność siebie (Park i in., 2007).

Wewnętrzna pewność to coś, co pielęgnujesz DLA SIEBIE, a nie dla swoich odbiorców lub potencjalnego wpływu na stan rzeczy. To pewność, która pochodzi z miłości i wiary w siebie, a nie z bezduszności.

Wewnętrzna pewność, czyli odwaga, daje nam bezwarunkowość działań i fundamentalne uczucie pogodzenia. Zasadniczo jest to poczucie bezpieczeństwa - przy czym to nie to samo, co bycie lekkomyślnym.

Jak bardzo jesteś pewny siebie? Zarówno zewnętrznie jak i wewnętrznie. W skali od 0 do 10. Jakie są oznaki i przejawy… Skąd możesz to wiedzieć? Jaki ma to wpływ na twoją pracę, relacje i decyzje? A może nie ma wpływu? Jaki byłby rezultat wzmocnienia tego wpływu?

Pewność siebie literatura

 Greenacre, L., Tung, N.M. & Chapman T. (2014) „Self Confidence and the Ability to Influence”, Academy of Marketing Studies Journal, 18 (2), 169-180

 Bayat B, Akbarisomar N, Tori NA, Salehiniya H. The relation between self-confidence and risk-taking among the students. J Edu Health Promot 2019;8:27